Rodząc się, dzieci przychodzą do naszego świata absolutnie czyste i otwarte na wszystko, co nowe. I to zależy od ciebie i tego, co dorastają: hojne lub złośliwe, zazdrosne lub samowystarczalne, łagodne lub niegrzeczne.
Naukowcy nie osiągnęli konsensusu, co w większym stopniu wpływa na kształtowanie się osobowości człowieka: czynniki biologiczne (skłonności) lub społeczne (postawy społeczne). Oczywiście, każdy noworodek ma już swoje cechy temperamentu, zdolności i skłonności, przekazywane im przez przodków.
Ale wraz z upływem życia, pod wpływem społeczeństwa, dodaje się do nich dodatkowe cechy charakteru. To całość dziedziczności i wychowania sprawia, że jednostki są tak wyjątkowe i żywe.
Dzieci robią największy skok rozwojowy od 0 do 3 lat. Jeśli w wieku od urodzenia do roku rodzice muszą zadbać o pełny rozwój fizyczny dziecka, to od 1 do 2 lat ważne jest, aby zwracać uwagę na kształtowanie się mowy i tworzenie harmonijnego obrazu świata.
Metody i zadania wychowania dziecka od 1 roku do 2 lat
Do pierwszych urodzin dziecko próbuje iść, może powiedzieć kilka słów. Sukces jest po prostu fenomenalny, ale najciekawsze dopiero nadejdzie. Nagle twoje dziecko zaczęło działać, domagając się czegoś, czego jeszcze nie ma.
Nie bój się i rozpacz. To kryzys jednego roku, w literaturze ma wiele imion: „ja sam”, „okres nieposłuszeństwa”. Najważniejsze jest jedno: twoje dziecko jest „upojone” swoimi niesamowitymi osiągnięciami, wydaje mu się, że może zrobić więcej.
Dlatego koncentruje się na klawiaturze komputera, rozkłada szminkę swojej matki na ścianie, sięga po garnek do gotowania i zdecydowanie nie chce się ubierać. Trudny etap dla rodziców.
Ale ważne dla przejścia do następnego etapu dorastania umysłowego. Głównym zadaniem jest przełożenie nieokiełznanej niszczycielskiej energii na kreatywne i spokojne.
Do niebezpiecznych aspiracji znajdź odpowiedni zamiennik. W tej trudnej sprawie może Ci pomóc poczucie humoru, kreatywność i umiejętność gry.
Fizyczne i psychiczne tajemnice rodzicielskie
Główną działalnością orzeszków ziemnych w 2 i 3 roku jest gra. Za pomocą prostych rymowanek, wierszy gromadzonych przez wiele pokoleń znacznie uprościsz swoje życie. Teraz dziecko nie może samodzielnie zorganizować ciekawej rozrywki.
Potrafi długo rozważać przedmioty, wykonywać proste manipulacje. Pokaż mu wszystkie możliwości zabawek. Podczas gdy poczwarka może chodzić, maszyna może transportować towary, skok żaby. Razem potraktuj „chorego” niedźwiedzia, ugotuj obiad dla króliczka.
Nie zapomnij uważnie monitorować zabawy. To będzie dla ciebie lekcja. Pojęcie świata i rodziny znajduje odzwierciedlenie w grze dla dzieci. Obserwacja pozwoli Ci skorygować lub wyeliminować negatywne postawy lub spostrzeżenia na czas.
Właściwe rodzicielstwo - jak wychowywać dzieci
Każda kultura ma własne opinie na temat metod i stylów edukacji. Ale łączy je jedno. To jest miłość. Akceptowanie dziecka takim, jakim jest. Daj im bardzo potrzebną uwagę, troskę, przywiązanie. Od jednego do dwóch lat dziecko jest nadal bardzo małe, komunikacja z rodzicami, zwłaszcza z mamą, jest silna i niezniszczalna.
Nawet pochłonięty przez jakąkolwiek firmę, twoja linia krwi zawsze stara się trzymać mamę lub tatę w zasięgu wzroku. Odpowiedz im tak samo. Zapewniając wsparcie, empatię, dajesz swojemu maleństwu zaufanie i odwagę.
Kochać i spełniać wszystkie zachcianki - wszystko jest inne. Nie mylić. Jeśli masz chłopca z pocałunków, uścisków i innych przejawów jego uczuć, nie stanie się on mniej odważny w przyszłości. A przy ich braku prawdopodobnie będzie to notoryczne, drażliwe i niezdecydowane.
Potwierdzają to obserwacje naukowe dzieci wychowanych w domach dziecka.
Jak wychować dziecko w roku rekomendacji
Po roku spędzonym z tobą dziecko dużo się uczy. Teraz to nie dziecko spało długo, zjadło, a potem znowu zasnęło. Teraz potrzebuje więcej swobody, ale też nie zamierza się z tobą rozstać.
Ten etap nie jest na próżno nazywany „spódnicą”, dzieci zawsze starają się być blisko, wszystko powtarzać. To niesamowite, ile on robi. Grzebień wpadł w ręce - próbując rozczesać, pukając się w głowę. Tata złapał telefon - trzyma go przy uchu. Wziął pilota i wysłał go do telewizora.
Kopiują dosłownie wszystko, uważają zachowanie dorosłych za standard. Jest stara, dobra prawda - wychowywanie dziecka zaczyna się od niego samego. Uważaj na siebie. Jak się zachowujesz, gdy coś zawiedzie? A kiedy wracasz do domu zmęczony pracą? Bądź ze sobą szczery, to twoje dziecko.
Jeśli coś cię denerwuje w jego zachowaniu, pamiętaj, że to ty go nagrodziłeś. Należy zauważyć, że mówimy o dzieciach bez medycznie określonych odchyleń w zachowaniu.
Wychowanie dziecka w wieku 2 lat
Dwulatek już robi najwięcej. W repertuarze jest mnóstwo słów, z którymi może się z tobą komunikować.
Ruchy są bardziej zorientowane i pewne siebie. Czas nauczyć się wykonywania niezbędnych procedur higienicznych, czyszczenia zabawek, ostrożnego jedzenia.
Nosić odzież. W tym czasie często dzieci zaczynają uczęszczać do przedszkola. Staraj się zaszczepić wszystkie te umiejętności z wyprzedzeniem, a wtedy poczuje się spokojniej w zespole dzieci.
Funkcje edukacji
Cechy rozwoju i wychowania dzieci w wieku 1 roku według płci są praktycznie takie same. Ale dwuletnie różnice powinny być. Wychowanie dwuletniego chłopca jest ważne, silne, odważne, ale nie z powodu wyobcowania uczuć.
Musisz pokazać swoje kochające i troskliwe podejście: rozmawiać, całować, głaskać. W wieku dwóch lat chłopcy są bardzo aktywni, często mają siniaki i guzy, ale nie jest to powód do ograniczenia treningu fizycznego.
Wychowanie dwuletniej dziewczynki koncentruje się na rozwoju zdolności twórczych. Są ważniejszą stroną estetyczną.
Uczyń ją komplementami, szczerze, bez kłamstwa.
Błędy w edukacji
- Niespójność działań innych. Jeden zabrania, drugi zachęca. Dziecku trudno jest nauczyć się wielu zasad i norm zachowania. Nie stawiaj samodzielnie dodatkowych przeszkód.
- Oskarżenia i groźby. Oczywiście potrzebne są granice tego, co jest dozwolone, ale jeśli zostaną naruszone, nie należy nadmiernie zastraszać dziecka. W końcu chcesz wyhodować pewnego siebie obywatela inicjatywy.
- Huśtawki nastroju. Nasz nastrój nie powinien wpływać na komunikację z dzieckiem. Kontroluj siebie. Nie odrywajcie od nich gniewu i irytacji. Twoje wymagania powinny zawsze być takie same.
- Nieuzasadnione zakazy. Są rzeczy, których nie można zrobić dzieciom, są nawet niebezpieczne. Ale twoje dziecko powinno wyraźnie wiedzieć, dlaczego nie. Nieznajomość konsekwencji skłania nas do eksperymentowania.
- Hyperopeca. Daj dziecku swobodę.W każdym wieku są rzeczy, które mogą zrobić sami. Daj sobie wolny czas, stymuluj ich inicjatywę.
- Brak czasu. Dzieci są bardzo ważne nie tylko nasza obecność, ale także komunikacja, interakcja. Fakt, że wracasz do domu z pracy i oglądasz telewizję, nic nie znaczy.
Mów, mów o sobie, pytaj, jak minął jego dzień, co grał, czego się nauczył.
(5 oceny, średnia: 4,00 z 5)
Ładowanie ...
